Jelena Ćeranić Perišić
10.5937/PiP2003141C
Posredna odgovornost se, prema opštim pravilima o odgovornosti, zasniva na pitanju savesnosti, odnosno na pitanju da li je posrednik znao ili morao da zna da se putem njegove usluge povređuje pravo. Standard za utvrđivanje posredne odgovornosti u žigovnom pravu SAD je rezultat sudske prakse. U radu će biti predstavljena evolucija sudske prakse u pogledu tumačenja standarda posredne odgovornosti. Ovaj standard prvi put je ustanovio Vrhovni sud SAD osamdesetih godina XX veka u predmetu Inwood Laboratories Inc. v. Ives Laboratories Inc., i to u pogledu odgovornosti proizvođača i distributera. U decenijama koje su usledile, sudska praksa je svojim kreativnim tumačenjima proširivala opseg primene ovog standarda, najpre na operatere posredničkih tržišta, a kasnije i na onlajn pružaoce usluga. Razvoj digitalne tehnologije takođe je uticao na to da sudska praksa prilagođava standard posredne odgovornosti novonastalim okolnostima u digitalnom okruženju. Iako se, na prvi pogled, čini da se prvobitno postavljeni uslovi nisu mnogo promenili, analiza sudske prakse ukazuje da ih američki sudovi nisu tumačili „okamenjeno“ i da su određene presude doprinele „labavljenju“ strogih uslova posredne odgovornosti za povredu žiga. Najznačajnije presude u tom kontekstu su one u predmetima: Hard Rock Café Licensing v. Concession Services, Inc., Tiffany Inc. v. eBay Inc. i Rosetta Stone Ltd. v. Google Inc. Presuda u predmetu 1-800 Contacts, Inc. v. Lens.com, Inc. svedoči o jasnom opredeljenju američkih sudova za fleksibilnije tumačenje standarda posredne odgovornosti u kontekstu onlajn pružalaca usluga.
- Brogan Kelley Marie, „Rosetta Stone Ltd. v. Google Incorporated: Trademarking Language: Google’s Adwords and the Value of Online Searching“, Law School Student Scholarship, 2013, dostupno na adresi: https://scholarship.shu.edu/cgi/viewcontent.cgi?referer=https://www.google.com/&httpsredir=1&articl =1393 &context =student_scholarship, 29. 7. 2020.
- Dinwoodie Graeme B., „A Comparative Analysis of the Secondary Liability of Online Service Providers“, Secondary Liability of Internet Service Providers (ed. Graeme B. Dinwoodie), Springer, Cham, 2017.
- Dinwoodie Graeme B., „Secondary Liability for Online Trademark Infringement: The International Landscape“, Columbia Journal of Law & the Arts, Vol. 37, Nr. 4/2014.
- Dogan Stacey L., „Principled Standards vs. Boundless Discretion: A Tale of Two Approaches to Intermediary Trademark Liability Online“, Columbia Journal of Law & the Arts, Vol. 37, Nr. 4/2014.
- Levin Elizabeth, „A Safe Harbour for Trademark: Reevaluating Secondary Trademark Liability after Tiffany v. eBay“, Berkeley Technology Law Journal, Vol. 24, Nr. 1/2009.
- Rimmer Matthew, „Breakfast at Tiffany’s: eBay Inc, Trade Mark Law and Counterfeiting“, Journal of Law, Information & Science, Nr. 1/2011.
- Riordan Jaani, „Website Blocking Injunctions under United Kingdom and European Law“, Secondary Liability of Internet Service Providers (ed. Graeme B. Dinwoodie), Springer, Cham, 2017.
- Saunders Kurt M., Berger-Walliser Gerlinde, „The Liability of Online Markets for Counterfeit Goods: A Comparative Analysis of Secondary Trademark Infringement in the United States and Europe“, Northwestern Journal of International Law & Business, Vol. 32, Nr. 37/2011.
- Ćeranić Jelena, „Specifičnosti režima odgovornosti internet posrednika za povredu žiga u pravu SAD i EU“, Intelektualna svojina i internet (ur. Dušan Popović), Pravni fakultet Univerziteta u Beogradu, Beograd, 2018.
- Ćeranić Perišić Jelena, Odgovornost internet posrednika za povredu žiga, Institut za uporedno pravo, Beograd, 2020.
Comments are closed.